De reïncarnatie van het Android One-programma leek hét middel om de gemiddelde smartphone sneller en langer te updaten. Google zette zich bovendien in voor een mooi portfolio Android One-toestellen. Drie jaar later is het veelbelovende plan grotendeels mislukt.
Lees verder na de advertentie.
Waarom Android One is mislukt
Android One werd in 2014 aangekondigd als een softwareprogramma om goedkope smartphones met stock-Android en een prima updatebeleid uit te brengen in ontwikkelingslanden. Een prima plan dat faalde, waarna Google de stekker eruit trok.
In 2017 lanceerde Google een vernieuwd Android One-programma: stock-Android met twee jaar versie-updates en drie jaar beveiligingsupdates voor smartphones in alle prijsklassen. Bedoeld voor allerlei landen, inclusief Nederland. Diverse fabrikanten kondigden toestellen met uiteenlopende prijzen aan en beloofden hun modellen snel en langdurig te updaten. Kortom: met één van de vele Android One-smartphones was je jarenlang up-to-date.
Waar zijn de Android One-toestellen?
Drie jaar na de veelbelovende reïncarnatie van het Android One-programma, is er weinig van deze beloftes terechtgekomen. Voor mij is het duidelijk: de Android One-smartphone is grotendeels mislukt. Dat heeft twee redenen: bijna alle fabrikanten zijn gestopt of nooit begonnen met Android One-toestellen en het updatebeleid voldoet niet aan de verwachtingen.
Laat ik beginnen met de smartphones. Na de opleving van Android One installeerden onder meer Motorola, Xiaomi, HTC en General Mobile de software op hun smartphones. Nokia zette Android One op al zijn toestellen, budgetmodellen met Android Go uitgezonderd.
Een mooie start, maar vandaag de dag is het assortiment veel kleiner. Motorola biedt alleen nog de Moto G Pro aan en installeert op al zijn andere toestellen de reguliere Android-software. Jammer, want Motorola’s updatebeleid is ondermaats.
Xiaomi ondervond in de afgelopen jaren opvallend veel problemen bij het updaten van zijn Android One-smartphones en was – volgens anonieme bronnen – teleurgesteld in de verkoopcijfers. De laatste Android One-telefoon, de Mi A3, heeft nooit een opvolger gekregen.
HTC bracht één Android One-smartphone uit (de U11 Life), maar die verkocht slecht en daarom richtte de fabrikant zich weer op reguliere smartphones. General Mobile bracht meer en langer Android One-modellen uit, maar is inmiddels gestopt in Nederland.
Dan blijft alleen Nokia over. De fabrikant houdt stug vol en verkoopt Android One-smartphones in allerlei prijssegmenten. Wie vandaag de dag een Android One-model zoekt, komt bij Nokia uit en dat is precies wat het bedrijf hoopt. Dat begrijp ik, maar één serieuze aanbieder is niet wat Google en consumenten voor ogen hadden. In dit opzicht is Android One dus mislukt.
Updatebeleid heeft gefaald
Het matige updatebeleid is de tweede reden dat het Android One-programma gefaald heeft. Google en fabrikanten beloofden snelle updates, jarenlang. In de praktijk is daar weinig van terechtgekomen.
Xiaomi had drie jaar op rij – met de Mi A1, Mi A2 en Mi A3 – lang nodig om Android-versie-updates uit te rollen. En als die updates verschenen, bleken ze vol kleinere en grote bugs te zitten die de gebruikservaring verpestten. HTC, General Mobile en Motorola waren ook niet zo snel met het updaten van hun Android One-toestellen.
Nokia deed dat – als enige dus – veel beter, maar is in 2020 de weg een beetje kwijtgeraakt. Android 11 is sinds september beschikbaar, maar op moment van schrijven nog voor geen enkele Nokia-smartphone verschenen. Het bedrijf werkt achter de schermen aan updates voor zijn toestellen, maar gebruikers moeten (afhankelijk van hun smartphonemodel) nog weken tot maanden geduld hebben. De belofte dat je met een Android One-smartphone altijd up-to-date bent, wordt dus niet waargemaakt. Pijnlijk voor Google en Nokia.
Het langzame updatebeleid van Android One-toestellen is extra pijnlijk als je weet dat een aantal smartphones met de reguliere Android-software wél al geüpdatet zijn naar Android 11. En ook dat duurt lang, legde ik laatst uit.
Onder andere Oppo’s Find X2-serie, de OnePlus 8 en 8 Pro en Xiaomi Redmi Note 9-reeks draaien nu op Android 11. De Android 11-update voor de Samsung Galaxy S20 wordt op dit moment getest en moet binnenkort verschijnen.
Voor wie nog interessant?
Voor mij is het duidelijk: het Android One-programma is niet geworden wat Google, fabrikanten en consumenten ervan verwacht hadden. Drie jaar na een veelbelovende start verkoopt eigenlijk alleen Nokia nog Android One-smartphones en die moeten langer wachten op Android-updates dan reguliere toestellen.
Android One heeft gefaald, maar een Android One-smartphone kan nog steeds een interessante keuze zijn. Je bent namelijk verzekerd van twee jaar versie-updates en drie jaar regelmatige beveiligingsupdates, en krijgt de stock-Android-software zonder onnodige apps of wijzigingen van een fabrikant. Dat zijn twee voordelen ten opzichte van veel ‘normale’ Android-smartphones, die minder lang updates ontvangen en/of een zware softwareschil draaien.
Wie deze zaken belangrijk vindt, kan een Android One-model zeker overwegen. Maar als ik een tip mag geven, zou ik in dat geval een Pixel 4a of Pixel 5 kopen. Die draaien stock-Android en krijgen als eerste en langdurig updates. Het idee van Android One dus, maar dan wél goed uitgevoerd.
Lees meer over Google
- De 70 grappigste antwoorden van de Google Assistent (9 mrt)
- Scannen maar: 6 manieren om de Google Lens-app te gebruiken (18 jan)
- Je smartphone als OV-chipkaart (Android-nieuws #49) (10 dec 2022)
- Live View, slim je auto laden en meer: dit is nieuw in Google Maps (18 nov 2022)
- Google stuurt ‘update je app!’-melding als oplossing voor crashes (18 nov 2022)
