We vreten ons suf aan al die ‘all you can eat’-abonnementen. We nemen van alles een hap en genieten nergens meer van.
Lees verder na de advertentie.
All you can eat read
Dit jaar heb ik nog meer abonnementen en diensten dan voorgaande jaren. Naast kijken en luisteren, kan ik nu ook alles gamen en lezen. Langzaam gaat alle entertainment over op zulke ‘all you can eat’-modellen waarin je aan alles kunt proeven.
Dat is goed te merken in de manier waarop content wordt gemaakt. Vroeger kon je er nog mee wegkomen dat een film pas laat op gang kwam. Mensen hoorden ergens dat de film de goed was, haalden het schijfje in huis en gingen er voor zitten. Je zet dan na al die moeite niet na tien minuten de film weer af als het toch niet bevalt.
Heel concreet zie je dit effect terug op YouTube. Mensen moeten direct gegrepen worden. Trailers voor films waren altijd al een aandachtstrekker, maar tegenwoordig moeten trailers een explosieve samenvatting vooraf hebben, want anders klikt men verder naar de volgende video.
Game Pass
Sinds kort heb ik Game Pass, de abonnementsdienst van Microsoft waarmee je ongelimiteerd een selectie games kunt spelen. Op je Xbox, pc of streamen op je Android-toestel. In de afgelopen jaren ben ik steeds minder gaan gamen, wat ik jammer vind. Daar wilde ik wat aan doen.
Met Game Pass blijkt het heel makkelijk om even een game op te starten en te proberen, omdat je nergens aan vast zit. Je hoeft niet een investering van zestig euro te doen met de angst dat het misschien toch niet je ding is. Als een game niet direct mijn aandacht grijpt, ga ik naar de volgende en zo vreet ik het hele aanbod op.
Maar wat ik ook merk, is dat ik nu veel meer games probeer die ik anders nooit zou kopen. Zo heb ik afgelopen week een spel uitgespeeld waarin je op een buitenaardse planeet met een soort stofzuiger de boel schoonmaakt terwijl je een mysterie oplost. Het is niet de beste game die ik voor de volle prijs nooit zou kopen, maar nu was het een ontspannend avontuur waar ik toch erg van heb genoten.
Je probeert sneller wat anders
Hetzelfde geldt voor een boekendienst als Storytel. Niet doorvertellen hoor, maar als je een beetje rondkijkt op aanbiedingwebsites kun je zo maandenlang Storytel gebruiken voor een paar euro. Dan kun je ongelimiteerd boeken lezen en luisteren.
Ik heb de afgelopen maanden verschillende boeken zo weer weggelegd. Vooral een aantal zelfhulpboeken die klonken alsof ze mijn leven konden veranderen, maar waar ik al snel door de onzin heen prikte. Zeg maar de lege calorieën van het all you can eat-buffet. Maar ik heb zoveel meer boeken wel helemaal gelezen of beluisterd die ik anders niet snel zou kopen.
Ik ben wel huiverig voor welke kant dit opgaat. Dat filmmakers en boekschrijvers hun werk steeds meer aanpassen om de ‘all you can eat’ mens zo snel mogelijk te bevredigen, voordat ze wat anders kiezen. Maar ik houd mij toch liever vast aan het positieve. In een all you can eat-restaurant probeer je toch sneller ook eens dat exotische gerecht wat je anders nooit zou bestellen. Wie weet is het heel lekker.
Meer columns
Elke zaterdag lees je op Android Planet een nieuwe column. Check ook onze vorige edities.
- Column: Helaas gaat de keuze nog vaak tussen innovatie en duurzaamheid (23 jul 2022)
- Column: Abonnementen voor autofuncties drijven mensen naar onveilige software (16 jul 2022)
- Column: Ik wil gewoon screenshots van Netflix maken (2 jul 2022)
- Column: Open komende vakantie eens de Geocaching-app (25 jun 2022)
- Column: Hoe asociale wielrenners worden gemotiveerd door een app (18 jun 2022)
- Column: Bank-apps hebben teveel storingen, maar wat is het alternatief? (11 jun 2022)
- Column: Zou je gratis data nemen in ruil voor reclame? (28 mei 2022)
- Column: Eetstoornissen vermomd als fitness op TikTok (14 mei 2022)
- Column: Er moet een betere manier zijn om oude apps te bewaren (30 apr 2022)
- Column: Elon Musk gaat Twitter niet verbeteren (14 apr 2022)
