Ook mijn zus houdt zich bezig met de relatie tussen machines en mensen. Van haar nieuwste werk leren we minder obsessief naar onze gezondheidsdata te kijken.
Lees verder na de advertentie.
Minder obsessief met gezondheidsdata
Mijn zus en ik zijn beide gefascineerd door de relatie tussen mens en machine, maar op een hele andere manier. Coralie was een van de vier genomineerden voor Prix de Rome 2021, de belangrijkste prijs voor beeldend kunstenaars onder de 40 jaar.
Daarvoor mocht ze een nieuw werk maken dat nu in het Stedelijk Museum te bewonderen is. Het resultaat is een kamer aan sensoren, kabels, speakers en uitvergrote delen van het hart gemaakt van keramiek. Drie mensen kunnen op een krukje plaatsnemen en een sensor aan hun oorlel hangen. Ze hebben allemaal een scherm voor zich waar vervolgens hun eigen hartslag en die van de andere participanten wordt getoond.
Dat voelt direct vreemd, want iedereen die een wearable draagt is gewend dat die informatie privé is. Jij kan normaal elk moment zien hoe hoog je eigen hartslag is, maar nu is dat publiekelijk. Voor de anderen die deelnemen, maar ook voor iedereen die langsloopt.
Speels
Maar daar blijft het niet bij. De veranderingen in de hartslagen van alle participanten zorgen voor geluiden. Zodra iemands hartslag zakt of juist stijgt, klinken er tonen, piepschuim, getik en meer. Het werk komt tot leven. Data die normaal zo koud op onze wearable of smartphone staan, vullen de ruimte.
Zodra er mensen plaatsnemen, in dit geval ikzelf en andere familie, trekt het werk vanzelf meer bezoekers aan. Men wordt niet alleen nieuwsgierig, maar ook speels. Mensen met een sensor proberen nieuwe geluiden te produceren. Ze springen om hun hartslag te verhogen of laten elkaar schrikken. Een lachsalvo resulteert in wilde geluiden wat weer op de lachspieren werkt.
Via onze smartphones, smartwatches en andere wearables wordt er constant data over onze gezondheid verzameld. Onze hartslag wordt de hele dag door bijgehouden en elke stap wordt geteld. Het is normaal geworden om onze lichamen steeds meer in koude cijfers gepresenteerd te zien.
Obsessief
Ik kan nu elke ochtend precies zien hoeveel uur ik heb geslapen. In plaats van dat ik bij mezelf te rade ga wat voor nacht het was, staat er op mijn smartphone een cijfer voor mijn nachtrust. Op een andere pagina zie ik onder andere mijn huidtemperatuur, zuurstofverzadiging en ademhalingen per minuut.
Het gevaar bestaat dat deze data een obsessie wordt. Dat je angst krijgt van elke kleine verandering, of dat je het slaapcijfer op je smartphone belangrijker gaat vinden dan het daadwerkelijke slapen. Er zijn mensen die met hun armen gaan wapperen om die 10.000 stappen maar te halen, want dat arbitraire getal wordt belangrijker dan daadwerkelijk een gezonde wandeling maken.
Mijn zus laat met haar werk zien hoe ongemakkelijk, maar ook fijn kan zijn om die controle wat los te laten. Wearables kunnen veel goeds doen voor onze gezondheid, maar wat we voelen moet altijd voorop staan.
Meer columns
Elke zaterdag lees je op Android Planet een nieuwe column. Check ook onze vorige edities.
- Column: Helaas gaat de keuze nog vaak tussen innovatie en duurzaamheid (23 jul 2022)
- Column: Abonnementen voor autofuncties drijven mensen naar onveilige software (16 jul 2022)
- Column: Ik wil gewoon screenshots van Netflix maken (2 jul 2022)
- Column: Open komende vakantie eens de Geocaching-app (25 jun 2022)
- Column: Hoe asociale wielrenners worden gemotiveerd door een app (18 jun 2022)
- Column: Bank-apps hebben teveel storingen, maar wat is het alternatief? (11 jun 2022)
- Column: Zou je gratis data nemen in ruil voor reclame? (28 mei 2022)
- Column: Eetstoornissen vermomd als fitness op TikTok (14 mei 2022)
- Column: Er moet een betere manier zijn om oude apps te bewaren (30 apr 2022)
- Column: Elon Musk gaat Twitter niet verbeteren (14 apr 2022)
