Virtual reality is tegenwoordig weinig meer dan een buzzword voor makers van games, smartphones en vage ‘experiences’. Nu lijkt de Oculus Quest daar verandering in te brengen.
Lees verder na de advertentie.
Met Oculus Quest wordt virtual reality pas echt interessant
Virtual reality wordt aan verschillende kanten haast wanhopig aan de man gebracht, maar de consument is nog niet zo happig. Grotendeels komt dat doordat deze brillen enkel in combinatie met een ander apparaat werken, zoals een dure smartphone of stevige pc.
Voor smartphones is de technologie naast de Gear VR niet echt van de grond gekomen. Voor pc’s is virtual reality voor de meeste mensen gewoonweg te duur of te complex. Wil je bijvoorbeeld games spelen waarin je bewegingen goed worden geregistreerd, dan moet je sensoren in de hoeken van de kamer hangen. Dat is alleen voor echte fanatiekelingen.
De meest toegankelijke optie voor games in virtual reality (in tegenstelling tot de beperkte ervaring van bijvoorbeeld een Oculus Go) is op dit moment PlayStation VR. Toch heb je daar ook een prijzige spelcomputer voor nodig, is de keuze voor games beperkt en zit je vooral vast aan een onhandige kabel. Ik heb inmiddels al vaak van gamende vrienden gehoord dat ze de bril nauwelijks meer aanraken, omdat het teveel gedoe is.
Speelsessies
Op 21 mei komt de Oculus Quest uit. Dat is de eerste op games gerichte bril van Oculus waar je verder helemaal niets voor nodig hebt. Zie het als een spelcomputer voor op je hoofd. Je zet de bril op, pakt de twee controllers vast en je kunt aan de slag. De bril heeft camera’s aan de buitenkant, waarmee je omgeving en je bewegingen worden geregistreerd. En dat werkt verrassend goed.
Ik heb al vaak een vr-bril op mijn hoofd gehad. Van de eerste Google Cardboard-brilletjes tot de meest geavanceerde brillen van Oculus en HTC. Nooit heb ik echter de behoefte gehad om zo’n ding zelf in huis te halen. Dat komt deels door het beperkte aanbod aan games, maar natuurlijk ook door de prijs en het gedoe. Ook speelt mee dat ik razendsnel misselijk word van virtual reality en er zijn goedkopere manieren om over te geven. Dat mijn vinger nu toch niet in mijn keel, maar boven de pre-orderknop van een Oculus Quest hangt, zegt veel.
Deze keer overtuigde een speelsessie namelijk wel. Natuurlijk zijn de games niet zo mooi en uitgebreid als een vr-bril die aan een pc is gekoppeld, want de Oculus Quest moet het doen met een Snapdragon-chip die bijvoorbeeld ook in de Samsung Galaxy S8 en Google Pixel 2 zit. De makers van de populairste vr-games hebben hun titels echter zo geoptimaliseerd, dat je dit niet altijd door hebt.
Privacy
Een ding wat we wel snel uit het oog verliezen met zulke toffe nieuwe technologie, is de privacygevoeligheid. Oculus is natuurlijk van Facebook, en Facebook is… dramatisch. Tijdens F8, het grote Facebook-evenement waar nieuwe functies van het platform en bijbehorende apps worden onthuld, deed Mark Zuckerberg afgelopen week ongemakkelijk lacherig over de privacyproblemen van het bedrijf.
Hoewel de ceo van Facebook wel stelde: ‘the future is private’, had ik daar meer vertrouwen in gehad als dat serieuzer werd gebracht. Elke week is er tegenwoordig een nieuw schandaal, waardoor gegevens van Facebook-gebruikers zomaar op straat liggen. “Ik weet dat we niet bepaald de beste reputatie hebben rond privacy nu”, lachte de ceo de problemen weg.
Met een Oculus Quest breng je een apparaat in huis dat je bewegingen, stem en via vier camera’s je complete omgeving analyseert. Dat is een schat aan nieuwe informatie voor Facebook. Hoewel er nu geen hints zijn dat deze gegevens daadwerkelijk worden verzameld en bewaard, is het wel goed om dat in het achterhoofd te houden.
Ook heeft het drama met de Samsung Galaxy Fold mij wat huiverig gemaakt met het pre-orderen van hardware, maar zolang ik de bril niet vouw, moet dat hopelijk wel goed komen.
Meer columns
Elke zaterdag lees je op Android Planet een nieuwe column. Check ook onze vorige edities.
- Column: Helaas gaat de keuze nog vaak tussen innovatie en duurzaamheid (23-7-2022)
- Column: Abonnementen voor autofuncties drijven mensen naar onveilige software (16-7-2022)
- Column: Ik wil gewoon screenshots van Netflix maken (2-7-2022)
- Column: Open komende vakantie eens de Geocaching-app (25-6-2022)
- Column: Hoe asociale wielrenners worden gemotiveerd door een app (18-6-2022)
- Column: Bank-apps hebben teveel storingen, maar wat is het alternatief? (11-6-2022)
- Column: Zou je gratis data nemen in ruil voor reclame? (28-5-2022)
- Column: Eetstoornissen vermomd als fitness op TikTok (14-5-2022)
- Column: Er moet een betere manier zijn om oude apps te bewaren (30-4-2022)
- Column: Elon Musk gaat Twitter niet verbeteren (14-4-2022)
- Column: Ik kan niet meer normaal naar YouTubers kijken (9-4-2022)
- Column: Het wordt hoog tijd om die kabel door te knippen (2-4-2022)
- Column: Verkiezingen moet je echt niet via een app willen (19-3-2022)
- Column: Tijdens deze oorlog wordt de macht van techbedrijven pas echt concreet (12-3-2022)
- Column: Je smartphone is een open raam naar een wereld vol verschrikkingen (5-3-2022)
