In het Stedelijk Museum Schiedam krijg je een schilderij van Rothko helemaal voor jezelf. Zonder afleiding en zelfs zonder telefoon.
Lees verder na de advertentie.
In je eentje zonder telefoon
Als je in Rotterdam bent, kun je net zo goed even doorreizen naar het Stedelijk Museum Schiedam. Naast dat daar op zolder een Pac-Man van pindakaas op de vloer ligt, en er een hele social media-tentoonstelling is te vinden met spulletjes om leuke Instagram-foto’s te maken, is het hoogtepunt toch wel ‘Rothko & ik: In je eentje zonder telefoon’.
De gemiddelde tijd dat iemand naar een kunstwerk kijkt blijkt 28,63 seconden. Die info staat geprint op een A4-tje in een andere zaal van het museum. Toen ik dat zag, dacht mijn millennialbrein nog heel even: dat is best lang. Maar dat slaat natuurlijk nergens op.
Ondanks al dat werk dat kunstenaars in hun producties stoppen, nemen mensen nog geen halve minuut de tijd om te kijken. We consumeren kunst alsof het een leuk plaatje van een kat op het internet is. We lopen door, zonder het op ons in te laten werken.
Daar hoor ik zelf absoluut ook bij. Met m’n aandachtsspanne van een goudvis met een hersenschudding race ik soms in recordtijd door een museum heen. Met een museumkaart op zak heb ik niet het idee dat ik mijn geld eruit moet halen, en als we een beetje doorlopen kunnen we nog snel een volgend museum erbij pakken.
Rol van smartphone
Is iets enkel mooi gemaakt, zoals een realistisch schilderij, dan geef ik het vaak nog geen vijf seconden. Iets moet mijn aandacht trekken en uitnodigen tot denken of voelen. Dan vind ik het interessant.
Het klinkt cliché, maar ik heb zeker het idee dat de smartphone mij daarin heeft beïnvloed. Aan de ene kant doordat ik op Instagram, Twitter, Facebook en TikTok zo van afbeelding, naar gif en video scroll. Waarom zou je lang naar iets kijken, als het volgende vermaak maar een swipe weg is.
Daarnaast ben ik door mijn telefoon in een museum vooral bezig met vastleggen en delen. Zoals ik eerder schreef is dat een andere manier van beleven, dus zie ik dat niet direct als iets negatiefs. Wel is het interessant om zo nu en dan eens uit die comfortzone van je smartphone te stappen. Daarom was Rothko & Ik zo leuk: een zaaltje helemaal voor jezelf en Grey, Orange on Maroon, No. 8 van kunstenaar Mark Rothko.
Bezoekers verzamelen zich in een speciale wachtkamer. Aan de andere kant van de hal staat een dichte deur, met daar achter het schilderij. Zodra de kamer leeg is, mag één persoon naar binnen. In de wachtkamer staat een klein kluisje voor je telefoon. Op het bankje voor het schilderij ligt een noise cancelling-koptelefoon klaar. Alles om je compleet af te sluiten.
Corgipuppy
Eerlijk gezegd heb ik mijn telefoon niet in het kluisje gedaan, want laten we even normaal doen. Wel heb ik het toestel in m’n broekzak gehouden en mijn moment met Rothko genomen.
Had ik in een museum langs dit schilderij gelopen, dan weet ik niet hoeveel tijd ik het werk had gegund. Uiteindelijk is het toch maar een groot grijs vlak en een klein oranje vlak op een paars vlak. Sorry, maar hoe concurreer je op die manier met bijvoorbeeld een gif van een corgipuppy die op de bank wil springen, maar door z’n kleine pootjes te laag mikt en achterover kukelt?
Maar toen ik er voor zat en werd verplicht om mijn tijd te nemen, zag, dacht en voelde ik veel meer. Ik merkte de details, imperfecties en hoekjes die mij meenamen naar een nieuwe manier van kijken. Ik voelde zowel de strijd als de harmonie tussen de vlakken en meer.
In de Kunsthal van Rotterdam liet ik mijn telefoon later die dag direct iets vaker in mijn broekzak. Toch duurde dat niet heel lang. Als je niet om de paar minuten een selfie maakt in een museum, ben je dan wel echt in het museum geweest? Toch was het waardevol om eens geforceerd, zonder smartphone en andere afleiding gewoon te kijken. Dat kan ik iedereen aanraden.
Meer columns
Elke zaterdag lees je op Android Planet een nieuwe column. Lees ook onze vorige edities:
- Column: Helaas gaat de keuze nog vaak tussen innovatie en duurzaamheid (23-7-2022)
- Column: Abonnementen voor autofuncties drijven mensen naar onveilige software (16-7-2022)
- Column: Ik wil gewoon screenshots van Netflix maken (2-7-2022)
- Column: Open komende vakantie eens de Geocaching-app (25-6-2022)
- Column: Hoe asociale wielrenners worden gemotiveerd door een app (18-6-2022)
- Column: Bank-apps hebben teveel storingen, maar wat is het alternatief? (11-6-2022)
- Column: Zou je gratis data nemen in ruil voor reclame? (28-5-2022)
- Column: Eetstoornissen vermomd als fitness op TikTok (14-5-2022)
- Column: Er moet een betere manier zijn om oude apps te bewaren (30-4-2022)
- Column: Elon Musk gaat Twitter niet verbeteren (14-4-2022)
- Column: Ik kan niet meer normaal naar YouTubers kijken (9-4-2022)
- Column: Het wordt hoog tijd om die kabel door te knippen (2-4-2022)
- Column: Verkiezingen moet je echt niet via een app willen (19-3-2022)
- Column: Tijdens deze oorlog wordt de macht van techbedrijven pas echt concreet (12-3-2022)
- Column: Je smartphone is een open raam naar een wereld vol verschrikkingen (5-3-2022)
