Vrijwel elke telefoon is tegenwoordig in staat om foto’s met een vervaagde achtergrond te maken. Maar hoe werkt deze portretmodus op je smartphone precies? We leggen het je uit!
Lees verder na de advertentie.
De techniek achter de portretmodus op je smartphone
Waarschijnlijk denk je er niet eens bij na: als je foto’s van vrienden maakt met je smartphone tik je uit gewoonte op de portretmodus. Vervolgens rolt er automatisch een fraai kiekje uit: je vrienden zijn scherp, de achtergrond is dat niet. Daar is echter heel wat technisch vernuft voor nodig.
Laten we beginnen met een stukje achtergrond. Als professionele fotografen een portret schieten, schroeven ze doorgaans een zeer lichtsterke lens op hun camera. Die heeft een diafragma van bijvoorbeeld f/1.8, f/1.4 of nog hoger. Ja, hĂłger inderdaad. Het is wat verwarrend, maar hoe kleiner het f-getal, hoe meer licht de lens binnenlaat.

Dit diafragma is ook belangrijk voor de scherptediepte, het gedeelte van de foto dat in focus is. Met een f/1.4-lens is doorgaans alleen het gezicht van je model (of een deel ervan) echt scherp, terwijl de achtergrond mooi vervaagd is. Daardoor lijkt je onderwerp uit de foto te springen.
Ook telefooncamera’s hebben tegenwoordig vaak een diafragma van f/1.8 of f/1.6. Omdat de sensor in telefoons veel kleiner is dan die van echte camera’s, levert dat helaas niet hetzelfde effect op. Zelfs met de meest lichtsterke smartphonelens krijg je een minder mooie scherptediepte dan met een ‘echte’ cameralens. Een te groot deel van de foto is simpelweg in focus.
De oplossing: ‘depth mapping’
Om toch mooie portretten te kunnen schieten met je smartphone hebben fabrikanten de portretmodus ontwikkeld. Die gebruikt een techniek genaamd ‘depth mapping’, oftewel een dieptekaart. Met behulp van de autofocus bepaalt je toestel welk deel van de foto scherp moet zijn. Alles wat daar niet onder valt, wordt softwarematig geblurd.
Je smartphone kijkt dus als het ware zelfstandig de wereld in. Dat is niet gemakkelijk en er zijn daarom nog regelmatig foutjes te zien in deze techniek. Vooral goedkopere toestellen maken gebruik van minder geavanceerde algoritmes. Zeker in complexe situaties met veel haren, bladeren of andere kleine onderdelen raken ze soms in de war. Dan ‘denkt’ je toestel dat iets bij de voorgrond behoort, terwijl het eigenlijk achtergrond moet zijn. Of andersom natuurlijk.
Goedkopere smartphones als de Samsung Galaxy A53 hebben soms een aparte dieptesensor aan boord die moet helpen om betere portretfoto’s te schieten. Dat is een beetje een wassen neus. Als je deze ‘camera’ afplakt, krijg je doorgaans exact dezelfde resultaten. Een Time of Flight-sensor is geavanceerder, maar bleek de afgelopen jaren ook niet essentieel voor mooie portretten. Steeds meer fabrikanten laten hem weg. We zouden bij de aanschaf van een nieuwe smartphone dan ook niet naar de aanwezigheid van deze sensoren kijken.
Goede software is veel belangrijker. In onze review van de Samsung Galaxy S22 Ultra waren we zeer te spreken over de portretmodus, terwijl deze smartphone geen extra sensoren aan boord heeft. Ook de Google Pixel 7 en Pixel 7 Pro staan bekend om hun goede portretten. Wil je perfécte resultaten? Dan ben je voorlopig nog aangewezen op een echte camera.
Meer over smartphonefotografie
Bij Android Planet schrijven we regelmatig over smartphone-fotografie. Zo leggen we uit wat ISO precies is en hoe je ook met je smartphone professionele foto’s schiet. Ben je toe aan een nieuw toestel en vind je fotokwaliteit belangrijk? Check dan ons artikel over de smartphones met de beste camera’s van dit moment.
Wil je het direct weten als we nieuwe artikelen over dit ontwerp publiceren? Download dan de gratis Android Planet-app en schrijf je in voor onze nieuwsbrief. Volg ons ook op Instagram, Twitter of Facebook.