Het is vandaag internationale emojidag! Emoji-expert Lilian Stolk vindt dat de veelgebruikte plaatjes de verkeerde kant op gaan. Google gaf op Android met de blobs juist het goede voorbeeld.
Lees verder na de advertentie.
Emojidag interview: Lilian Stolk
Emoji zijn niet meer weg te denken uit onze tekstberichtjes. De kleine plaatjes gebruiken we om persoonlijkheid aan onze berichten te geven en om deze te verduidelijken. “Wat ik heel mooi vind is dat het mensen aan elkaar verbindt”, stelt onderzoeker en kunstenaar Lilian Stolk. “De hele wereld heeft dezelfde set aan symbolen op hun telefoon staan en kent ze ook allemaal. Het is dus een soort cultuur die we delen.”
Lilian Stolk doet onderzoek naar emoji en de impact die deze plaatjes op onze maatschappij hebben. Stolk heeft geschiedenis gestudeerd met een master mediajournalistiek. Daarna is ze aan de slag gegaan op de Rietveld Academie in de richting beeld en taal. Haar huidig emoji-onderzoek bundelt ze in een boek, waarin ze onder andere kijkt naar waarom we emoji zo leuk vinden en hoe het past het in de ontwikkeling van onze taal.
Miscommunicatie
Hoewel elke emoji een officiële betekenis heeft, is dat niet altijd hoe we ze gebruiken. Daardoor kan de zender van een emoji een hele andere interpretatie hebben dan de ontvanger. “Een van meest gebruikte emoji is de tears of joy“, vertelt Stolk. “Mijn moeder stuurde een jaar geleden een bericht dat mijn oma haar arm had gebroken en toen had ze die emoji erachter gezet. Zij dacht: deze heeft twee tranen dus hij is extra verdrietig.” Het is maar een van vele voorbeelden hoe het mis kan gaan.
“Een belangrijke reden waarom we allemaal emoji gebruiken, is dat ze wel degelijk onze boodschap duidelijker kunnen maken. Sinds we met onze telefoon zijn gaan appen, zijn onze teksten en berichten steeds korter geworden. Het is fijn dat je met zo’n smiley net een nuance kunt geven. Bijvoorbeeld het woord ‘ok’ kan heel kortaf of bot overkomen, maar als je er dan een smiley achter zet is het vriendelijk.”
Verschillende apparaten
Onderdeel van menig miscommunicatie rond emoji is de diversiteit tussen dezelfde emoji op verschillende systemen. Zo kan een emoji bij Google, Samsung, Apple of Microsoft er heel anders uitzien en geïnterpreteerd worden. Dat bleek recentelijk weer toen Koekiemonster tweette over koekjes. Gebruikers van de meeste apparaten zagen bij dit berichtje een rij emoji van koekjes met stukjes chocolade. Samsung-gebruikers zagen echter toastjes. “Elk platform heeft een eigen weergave en ze zien dat als een eigen handtekening.”
De verschillende interpretaties lopen enorm uiteen. Dat blijkt wel als gebruikers worden gevraagd de emoji te beschrijven. Neem de emoji die officieel ’the grinning face with smiling eyes’ heet. “Er is een onderzoek geweest waarbij de verschillende emoji op platforms werd onderzocht. Daar werd deze variant van Apple omschreven als ‘ready to fight’ en van Google als ‘blissfully happy’. Dat ligt ver uit elkaar en dan kun je voorstellen dat het grote misverstanden oproept.”
Qua verschillen tussen platformen stak volgens de onderzoeker Google op Android er positief uit met de meer abstracte blobs. “Wat ik daar sympathiek aan vond is dat je daardoor minder keuzes maakt en dat het meer universeel is. Bijvoorbeeld de danser was een soort gekke gele barbapapa met een bloem in de mond en daardoor kreeg je niet de vraag van ‘dit is een vrouw die danst, ik wil ook een man die danst’.
Unicode 10
Het nieuwe belang van gender in emoji is ook terug te zien in de nieuwe verzameling van Unicode 10. “Van elke nieuwe emoji die nu wordt toegevoegd, bijvoorbeeld een zombie of zeemeermin, is er een mannelijke en vrouwelijk versie. Ik vind het jammer dat de emoji zo gedetailleerd worden. Als je ze met iets minder details maakt, zouden ze universeel zijn.”
Emoji gaan volgens de onderzoeker dus de verkeerde kant op. “Omdat emoji nu zoveel details hebben komen er steeds meer wensen en eisen van de gebruikers en houdt het eigenlijk niet op met nieuwe symbolen. Bijvoorbeeld nu roodharige mensen die zeggen dat er geen roodharige emoji zijn, of gemengde gezinnen of afro’s. Op de manier waarop ze nu bezig zijn blijven die wensen oneindig. Ik denk dat dit problematisch wordt.”
Toekomst van de emoji
Stolk reisde naar Japan om daar onder andere de bedenker van emoji te spreken. Daar zijn ze echter al een stap verder, want Japanners zijn over op stickers. “Dat is ontstaan op LINE, de Japanse WhatsApp. Toen ze die app gingen ontwikkelen had iedereen al een smartphone, dus dachten de mensen van LINE dat ze de symbooltjes wel wat groter konden maken.”
Of deze trend ook in het Westen gaat groeien, is echter twijfelachtig. “Je merkt nu dat de programma’s waarin we werken, bijvoorbeeld WhatsApp, die stickers nog niet op een goede manier laten zien. Dan is het gewoon een plaatje en op die manier is het niet zo heel leuk om te versturen.” Om miscommunicatie in de toekomst te voorkomen, heeft Stolk wel een idee: beweging. “Dat deden ze bij MSN ook vroeger. In denk dat het de uitdrukkingen veel begrijpelijker zou maken.”
Bewegen doen emoji in ieder geval wel op het witte doek, zodra volgende maand The Emoji Movie in premiere gaat. “Ik ben benieuwd”, zegt Stolk. “maar ik houd mijn hart wel een beetje vast.”
